Artykuł wnikliwie analizuje samotność Rodiona Raskolnikowa jako centralny motyw powieści *Zbrodnia i kara*, ukazując ją jako odzwierciedlenie jego wewnętrznego rozdarcia i moralnego kryzysu. Autor przedstawia, jak psychiczna i społeczna izolacja bohatera pogłębia się w kontekście XIX-wiecznego Petersburga – miasta, które sprzyja alienacji i utracie więzi z innymi ludźmi. Szczególną uwagę zwraca również na symbolikę przestrzeni, wpływającą na poczucie wyobcowania Raskolnikowa i podkreślającą jego duchowy upadek. Jeśli chcesz lepiej zrozumieć mechanizmy samotności, psychologicznego cierpienia i egzystencjalnego zagubienia w klasycznej literaturze rosyjskiej, ten artykuł będzie dla Ciebie niezwykle wartościową lekturą.


